Verslag Apeldoorn 4 - SGA 3.
We gingen naar Apeldoorn, leuk, met Sytze erbij dit keer als invaller voor Leonard. Door een misrekening van mijn kant stonden we al bedroevend snel achter. De pijn werd wat verzacht toen Chris een overwinning meldde. Hij is nu met 4½ uit 5 onze onbetwistbare topscorer. Vlak daarna werd op het bord van Sytze tot remise besloten.
De rest van de borden zag er goed uit, maar bekend zijn de rampscenario’s die zich dan steevast plegen te voltrekken natuurlijk. Milan speelde de opening superieur, en marcheerde met een legertje pionnen zo ongeveer door het centrum naar de overkant. Niks rampscenario, 2½ - 1½.
Bij Hanjo was uiteindelijk een eindspel op het bord gekomen, met ieder een handje pionnen en een dame, alleen Hanjo had één pion minder. Zijn tegenstander trok alles uit de kast maar het resultaat werd gelukkig een remise.
Toen de focus op bord 6. Om mij nog niet geheel duidelijke redenen zag ik Hans zijn dame opgeven ten faveure van twee torens. Langzaam maar zeker, naarmate de partij vorderde, doemde het masterplan op dat Hans stiekem uitgebroed had. D.w.z. met twee torens de achterste rij bezetten en de kort gerocheerde witte koning matzetten. (en niet de kort gepocheerde witte koning, zoals het tekstprogramma mij wil laten schrijven). De tegenstander zag de dodelijke fuik zich steeds duidelijker aftekenen, en werd heel inventief in zijn pogingen om eeuwig schaak te forceren, echter, tevergeefs: 4-2 voor SGA!
De partij van Wim leek lang kat in het bakkie, maar venijnige tegenstootjes dwongen Wim om behoedzaam te blijven. Met geduld en doorzettingsvermogen ging de Apeldoorner tenslotte voor de bijl. Alexander speelde ook een coole partij, hij veroverde een pion die een beetje te onvoorzichtig was geweest, in het middenspel. Vervolgens werd een eigen pion vakkundig door het centrum naar de overkant gemanouvreerd.
Eindstand 6-2 voor SGA.
