Nadat vorig jaar met gelauwerde oudgedienden Tissink en Du Chatinier als coaches het zoveelste kampioenschap in de Hoofdklasse C met speels gemak werd binnengeharkt, koos het bestuur voor een veilige optie: vers erelid en oud-voorzitter Jeroen Schuil mocht er als teamleider voor zorgen dat deze titel werd geprolongeerd. Voorwaar geen makkelijke opgave. Want hoewel het spelersmateriaal reden gaf voor optimisme, was duidelijk dat de regio erop gebrand was ons eindelijk eens van de troon te stoten. Tot vanuit Zwolle werden verse troepen aangerukt om het Amersfoortse bastion te slechten. En de eerste knauw kwam al snel: een broedermoord in De Inham aan het begin van het seizoen zorgde ervoor dat we in de achtervolging moesten. De één na de ander ging onder het juk door en toen zelfs mede-favoriet En Passant aan de zegekar werd gebonden hadden we alles gedaan wat in ons vermogen lag om onszelf opnieuw tot kampioen te mogen kronen. Echter, die vermaledijde Hooglanders knoeiden onderweg weliswaar een matchpuntje, maar hielden alles in eigen hand. Dus laat het nou net Die Bunschoter Armee zijn die ons aan de felbegeerde titel moest helpen.
Op dinsdagavond, een gezamenlijke slotronde in Ermelo. Verscholen in het bos. De voortekenen leken gunstig want hoewel met drie invallers was SGA 1 zeker niet verzwakt. De nummer 10 op de ranglijst werd al na een kwartier duidelijk gemaakt dat er niets te halen viel. Arjan boekte overwinning nummer 7 van het seizoen en eindigde daarmee op 8 uit 9. Dit werd enkel geëvenaard door Tim, die één potje miste (8 uit 8). Hoewel Hoogland nog sneller de openingstreffer scoorde tegen En Passant, werd geleidelijk aan duidelijk dat het kwartje onze kant op zou vallen. Aan het eind van de avond gingen de altijd vriendelijke Hooglanders met slechts twee bordpunten huiswaarts. En wij op de schouders!
